Youyouyou!
Door: Bento
Blijf op de hoogte en volg Bento
17 Mei 2010 | Kenia, Nairobi
Ethiopië is zonder overdrijven een prachtig mooi land. Elke dag de meest schitterende landschappen variërend van steppe met Acaciabomen tot tropische bossen, vaak volgeplant met bananenbomen in de uitgestrekte berggebieden.
De bitterballen van Wim’s Holland House in Addis liggen nog maar net achter ons maar die zijn we inmiddels al weer vergeten door alle nieuwe indrukken die we hebben opgedaan van alle nieuwe dingen die we onderweg zijn tegengekomen. Vanuit Addis Abeba was het niet al te ver rijden naar het Langano meer. Onderweg werden we eerst nog zeer gastvrij ontvangen door Ronald op zijn plantenkwekerij in het dorpje Koka. Na een zeer interessante rondleiding langs de plantjes en watersystemen reden we verder naar het Zuiden de Rift-vallei in. Ronald had gelijk toen hij zei dat hier Afrika pas echt begint en binnen een paar tellen zag ik een wrattenzwijn en een ground hornbill (ben de Nederlandse naam vergeten).
Vlak voor zonsondergang kwamen we aan bij het Langano meer. Dit meer is sterk alkalisch (tegenovergestelde van zuur) en bevat weinig leven. Het water (wat ook uit de douches kwam) voelt slijmerig aan en kan gebruikt worden om zonder zeep je kleren mee te wassen; het schuimt vanzelf. Ik heb toch maar even een fles bronwater gebruikt om mijn tanden mee te poetsen.
’s Morgens vroeg om 6 uur stond Roel, van FreeMAN al te wachten bij de wagen om me te helpen met de vastzittende remschijf van het linkervoorwiel. We hebben hem losgekregen maar niet helemaal schadevrij. Dus maar even afwachten hoe het de komende tijd zich ontwikkeld. Het piepen is in ieder geval over en hij remt nog steeds goed. Ja mam, ook bergafwaarts, dus maak je geen zorgen!
Aangezien ik vroeg op was kon ik mooi even met mijn fotocamera rondlopen om wat vogeltjes te fotograferen. Daarna even ontbijten (met veel vliegen) en vervolgens snel door naar Shashememe, het dorp waar veel Rasta’s wonen die Ethiopie zien als het beloofde land. Ik moet zeggen dat behalve het Bob Marley-bord aan het begin van het dorp ik maar 1 persoon met dreadlocks heb gezien, dus we waren redelijk snel uitgekeken. Wel zaten er honderden maraboe’s en gieren in de bomen van het dorp wat ook de moeite waard was om te zien.
Daarna doorgereden naar Awasa waar we een brunch aangeboden hadden gekregen in het Haile Selassi Hotel. Dit hotel lag prachtig met uitzicht over weer een ander meer. Hier zijn we dan ook na het heerlijke eten lekker even gaan zitten met een koel drankje terwijl de visarenden krijsend over onze hoofden vlogen. Barbara vroeg of ik even met haar vogels wilde gaan zoeken om te fotograferen. En na het aanwijzen van een hamerkopooievaar, een visarend en een nijlgans werd ik al snel aangemerkt als de dierenexpert van de groep. Maar in het land der blinden is eenoog koning en het is niet zo moeilijk om expert te zijn in een groep waarvan de meesten het verschil tussen een mus en een eend nog niet weten.
Ethiopië is een van de meest dichtbevolkte landen ter wereld. De mensen zijn erg vriendelijk en zwaaien graag even naar je als je langs komt rijden. Erg leuk maar dat zorgde er wel voor dat ik een behoorlijke handigheid heb moeten ontwikkelen in het berg op/berg af rijden met veel op- en terugschakelen en het ondertussen ontwijken van koeien, geiten, ezels en schapen die te pas en te onpas oversteken of midden op de weg gaan liggen. Dit alles gecombineerd met het urenlang onafgebroken zwaaien naar de duizenden kinderen langs de weg die allemaal heel enthousiast youyouyou roepen.
En van overbevolkt was het plotseling uitgestorven… Af en toe nog een nomade met wat dromedarissen maar voor de rest alleen maar veel bomen, gras en struiken. In de verte de bergen die de grens met Kenia aanduiden.
The Road to Hell
De weg van het grensdorpje Yabelo loopt via Moyale naar Marsabit en komt uit in Isiolo. Niet voor niets wordt deze weg de road to hell genoemd. Duizenden reizigers en lokale truckers hebben hier al vastgezeten of schade aan hun voertuig opgelopen. De eerste honderd kilometer bestaan uit modder en stenen. Totaal onbegaanbaar in deze tijd van het jaar, maar wij hadden geluk dat het net twee dagen niet geregend had waardoor de meeste modder al weer keihard was, dus we konden van start. Voor onze Iveco ging het vrij aardig en we schoten redelijk op en na een uur of 5 hadden we de eerste honderd kilometer erop zitten en begon het stuk waar we al voor gewaarschuwd waren. Stenen. Keiharde stenen in een net zo harde ondergrond met diepe gaten en grote hobbels. Af en toe afgewisseld met rechte stukken met wasbordjes. Deze wasbordjes zijn versteende zandrichels van 10 cm hoog en op 10 cm afstand van elkaar. Alles schudtdoor elkaar en trilt uit elkaar hierop en aan het eind van de dag was het aantal pechgevallen dan ook aanzienlijk. Meerdere schokdempers, veringen en banden hebben het niet overleefd en ook de schokdempers van de Iveco vertonen sporen van lekkage. De Baja loopt nog maar op drie cilinders en een nieuwe wordt dit weekend ingevlogen vanuit Nederland en meegenomen door Sanne, de vriendin van Bauke, die een paar dagen met ons meereist.
Nairobi zal ook de plaats zijn voor groot onderhoud. Veel van de teams hebben al olie en filters besteld bij de gidsen. Voor onze wagen staat ook het een en ander op het programma. Nieuwe schokbrekers, olie verversen, nieuwe ashoes (aan de linkerkant dit keer) En terwijl ik dit verhaaltje aan het typen ben is er een raar rateltje ontstaan wat er eerst niet was en het lijkt uit de versnellingsbak te komen. Zorgelijk.
Maar dat alles mag de pret niet drukken. We zijn net de evenaar gepasseerd en over een paar uur in Nairobi. Gisteren voor het eerst twee struisvogels zien lopen en andere teams hebben al een olifant gezien en een leeuw die de weg overstak. Dit laatste liet de meisjes die regelmatig langs de weg de bosjes in lopen om te plassen toch wel enigszins bedenkelijk kijken. De bangmaakverhalen van gids Eddy bleken dus gewoon waar te zijn.
Tijd voor de wildparken van Kenia!
Ons kamp staat aan de rand van Nairobi naast een wildpark en het schijnt dat we de leeuwen er zullen horen brullen…
Groeten vanuit Kenia van Bento en mijn in Kenia geboren reisgenoot Bauke!
Mzungu hakuna matako!
De bitterballen van Wim’s Holland House in Addis liggen nog maar net achter ons maar die zijn we inmiddels al weer vergeten door alle nieuwe indrukken die we hebben opgedaan van alle nieuwe dingen die we onderweg zijn tegengekomen. Vanuit Addis Abeba was het niet al te ver rijden naar het Langano meer. Onderweg werden we eerst nog zeer gastvrij ontvangen door Ronald op zijn plantenkwekerij in het dorpje Koka. Na een zeer interessante rondleiding langs de plantjes en watersystemen reden we verder naar het Zuiden de Rift-vallei in. Ronald had gelijk toen hij zei dat hier Afrika pas echt begint en binnen een paar tellen zag ik een wrattenzwijn en een ground hornbill (ben de Nederlandse naam vergeten).
Vlak voor zonsondergang kwamen we aan bij het Langano meer. Dit meer is sterk alkalisch (tegenovergestelde van zuur) en bevat weinig leven. Het water (wat ook uit de douches kwam) voelt slijmerig aan en kan gebruikt worden om zonder zeep je kleren mee te wassen; het schuimt vanzelf. Ik heb toch maar even een fles bronwater gebruikt om mijn tanden mee te poetsen.
’s Morgens vroeg om 6 uur stond Roel, van FreeMAN al te wachten bij de wagen om me te helpen met de vastzittende remschijf van het linkervoorwiel. We hebben hem losgekregen maar niet helemaal schadevrij. Dus maar even afwachten hoe het de komende tijd zich ontwikkeld. Het piepen is in ieder geval over en hij remt nog steeds goed. Ja mam, ook bergafwaarts, dus maak je geen zorgen!
Aangezien ik vroeg op was kon ik mooi even met mijn fotocamera rondlopen om wat vogeltjes te fotograferen. Daarna even ontbijten (met veel vliegen) en vervolgens snel door naar Shashememe, het dorp waar veel Rasta’s wonen die Ethiopie zien als het beloofde land. Ik moet zeggen dat behalve het Bob Marley-bord aan het begin van het dorp ik maar 1 persoon met dreadlocks heb gezien, dus we waren redelijk snel uitgekeken. Wel zaten er honderden maraboe’s en gieren in de bomen van het dorp wat ook de moeite waard was om te zien.
Daarna doorgereden naar Awasa waar we een brunch aangeboden hadden gekregen in het Haile Selassi Hotel. Dit hotel lag prachtig met uitzicht over weer een ander meer. Hier zijn we dan ook na het heerlijke eten lekker even gaan zitten met een koel drankje terwijl de visarenden krijsend over onze hoofden vlogen. Barbara vroeg of ik even met haar vogels wilde gaan zoeken om te fotograferen. En na het aanwijzen van een hamerkopooievaar, een visarend en een nijlgans werd ik al snel aangemerkt als de dierenexpert van de groep. Maar in het land der blinden is eenoog koning en het is niet zo moeilijk om expert te zijn in een groep waarvan de meesten het verschil tussen een mus en een eend nog niet weten.
Ethiopië is een van de meest dichtbevolkte landen ter wereld. De mensen zijn erg vriendelijk en zwaaien graag even naar je als je langs komt rijden. Erg leuk maar dat zorgde er wel voor dat ik een behoorlijke handigheid heb moeten ontwikkelen in het berg op/berg af rijden met veel op- en terugschakelen en het ondertussen ontwijken van koeien, geiten, ezels en schapen die te pas en te onpas oversteken of midden op de weg gaan liggen. Dit alles gecombineerd met het urenlang onafgebroken zwaaien naar de duizenden kinderen langs de weg die allemaal heel enthousiast youyouyou roepen.
En van overbevolkt was het plotseling uitgestorven… Af en toe nog een nomade met wat dromedarissen maar voor de rest alleen maar veel bomen, gras en struiken. In de verte de bergen die de grens met Kenia aanduiden.
The Road to Hell
De weg van het grensdorpje Yabelo loopt via Moyale naar Marsabit en komt uit in Isiolo. Niet voor niets wordt deze weg de road to hell genoemd. Duizenden reizigers en lokale truckers hebben hier al vastgezeten of schade aan hun voertuig opgelopen. De eerste honderd kilometer bestaan uit modder en stenen. Totaal onbegaanbaar in deze tijd van het jaar, maar wij hadden geluk dat het net twee dagen niet geregend had waardoor de meeste modder al weer keihard was, dus we konden van start. Voor onze Iveco ging het vrij aardig en we schoten redelijk op en na een uur of 5 hadden we de eerste honderd kilometer erop zitten en begon het stuk waar we al voor gewaarschuwd waren. Stenen. Keiharde stenen in een net zo harde ondergrond met diepe gaten en grote hobbels. Af en toe afgewisseld met rechte stukken met wasbordjes. Deze wasbordjes zijn versteende zandrichels van 10 cm hoog en op 10 cm afstand van elkaar. Alles schudtdoor elkaar en trilt uit elkaar hierop en aan het eind van de dag was het aantal pechgevallen dan ook aanzienlijk. Meerdere schokdempers, veringen en banden hebben het niet overleefd en ook de schokdempers van de Iveco vertonen sporen van lekkage. De Baja loopt nog maar op drie cilinders en een nieuwe wordt dit weekend ingevlogen vanuit Nederland en meegenomen door Sanne, de vriendin van Bauke, die een paar dagen met ons meereist.
Nairobi zal ook de plaats zijn voor groot onderhoud. Veel van de teams hebben al olie en filters besteld bij de gidsen. Voor onze wagen staat ook het een en ander op het programma. Nieuwe schokbrekers, olie verversen, nieuwe ashoes (aan de linkerkant dit keer) En terwijl ik dit verhaaltje aan het typen ben is er een raar rateltje ontstaan wat er eerst niet was en het lijkt uit de versnellingsbak te komen. Zorgelijk.
Maar dat alles mag de pret niet drukken. We zijn net de evenaar gepasseerd en over een paar uur in Nairobi. Gisteren voor het eerst twee struisvogels zien lopen en andere teams hebben al een olifant gezien en een leeuw die de weg overstak. Dit laatste liet de meisjes die regelmatig langs de weg de bosjes in lopen om te plassen toch wel enigszins bedenkelijk kijken. De bangmaakverhalen van gids Eddy bleken dus gewoon waar te zijn.
Tijd voor de wildparken van Kenia!
Ons kamp staat aan de rand van Nairobi naast een wildpark en het schijnt dat we de leeuwen er zullen horen brullen…
Groeten vanuit Kenia van Bento en mijn in Kenia geboren reisgenoot Bauke!
Mzungu hakuna matako!
-
17 Mei 2010 - 08:17
Arjen:
Ante ante ante, one birr one birr… -
17 Mei 2010 - 08:21
Angela:
waanzinnig, wat gaaf zeg dat jullie dit meemaken... (eeeeeeeenigszins jaloers) -
17 Mei 2010 - 08:34
Marian Kardol:
Karibu Bento!!
Geniet van het mooie wild life en zorg dat je the big five spot in Kenia!
Ik geniet van je verhalen!
Groeten, Marian -
17 Mei 2010 - 09:04
Frank Koster:
Jammoo -
17 Mei 2010 - 10:23
Cindy:
Geweldig avontuur zo te horen!!!
Zet hem op en we denken aan je....
X Cindy -
17 Mei 2010 - 11:47
Hans:
Een blanke heeft wel billen, maar die vallen in het niet bij die van de Kenyaanse vrouwen. Ik wist niet dat je daar naar keek.
Repareer ze.
Goede reis en rij voorzichtig want je hebt de komende dagen een kostbare lading te vervoeren.
Hans -
17 Mei 2010 - 12:07
Ronald Meijer:
Hey Bento, jullie zijn bij Florensis Ethiopia geweest. Het bedrijf waar ik sinds de overname bij werk. Echt leuk om te lezen:)!!Heel veel success verder met de reis en geniet!! Groeten, Ronald -
17 Mei 2010 - 12:41
Greet Van Der Stal:
Nou je schiet al mooi op.Vergeet je niet behalve het zwaaien ook je kadootjes uit te delen?Je moet je moeder even bellen want dan krijg je een telefoonnummer in zuid africa waar ze je opwachten met bier en braai
Verder veel plezier en niet van die stoere verhalen over meisjes die in de bosjes plassen want ook jij moet diezelfde bosjes in......
Groetjes en tot kijk Greet -
17 Mei 2010 - 13:29
Richard Bosgoed:
Lijkt ons ook een heel mooi land Afrika om heen te gaan op vakantie.
Heel veel succes gewenst en de groetjes uit Twente
Groetjes Richard en Erna Bosgoed. -
17 Mei 2010 - 19:58
Esther Veldboer:
Ongelooflijk die verhalen van jullie.Als je terug bent,moet je toch maar eens met Steyn gaan babbelen over de dieren. Vind hij geweldig! -
18 Mei 2010 - 12:41
@:
Ha die Bento,
Wij zijn net terug van 2 weken Italie en een bezoekje aan je vriend in Zwitserland.
Zie dat jij ook weer een aantal avonturen beleefd hebt ondertussen. heerlijk om te lezen. Ik kan je helaas niks geven dan de gedachte aan Jorn.
Veel pleizer en succes later,
Edward. -
18 Mei 2010 - 18:38
Willemijn:
Toch fijn om te lezen dat de natuurlessen van je vader ergens goed voor zijn geweest ;-) -
18 Mei 2010 - 21:12
Riëlle:
prachtige verhalen en schitterende foto's.
Hartelijke groeten aan Bauke en Inge! -
24 Mei 2010 - 08:50
Maria(moeder Nick):
jongens voor jullie ook toi toi dat word sleutelen maar zoals jullie teamwork hebben is dat zo gefiks als die aswolk geen oponthoud geeft voor jullie
groetjes en succes -
28 Mei 2010 - 10:33
Scheerd Oranje Beard:
mooi land; veel plezier.(oefenwedstrijd tegen mexico is 2-1 winst. 2keer van persie)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
